අන්ධ කල ආදරය, සදහටම අන්ධ විය

මේ කතාව ඔය කවුරු හරි කොතැනකදි හරි කියවල ඇති, නමුත් මේක මාර හිතට වදින කතාවක් කියවලම බලන්න.
අන්ද භාවයෙන් පෙලෙන කෙල්ලෙක් හිටියා. එයා ඉස්කෝලෙ යන්නෙ එයාගෙ ඇස් පෙනෙන අක්කා කෙනෙක් එක්ක. දවසක් බස් එකේ යද්දි කොල්ලෙක් මෙයාගෙන් ඇහුව
"මම ඔයාට කැමතී, ඔයා මගේ වෙනවද?"
ඒ අහින්සක ඉල්ලීම හොද හුරුබුහුටි කොල්ලෙක් කරේ කියල අර අක්කා කිව්ව.
මෙයා ඊට පස්සෙ ඉදන් එයත් එක්ක එකට හීන මැවුවා, එයා එක්කම කතා කරා.
කොල්ලා මෙයාට වඩා අවු;1ක් වැඩියි. මෙයා විභාගය කරල ඉවරවෙනකොට මිනිහ යමක් කමක් තියෙන තත්වෙකට ඇවිල්ලා හිටියේ. මෙයා දවසක් කියනවා එයාගෙ රැජිනට
"මම තව ලොකු කාලයකට ඇතිවෙන්න මගෙ ව්‍යාපාරය දියුනු කරල තියෙන්නෙ, අපි දෙන්නට එකට අවුරුදු ගානක් උනත් තනියම අපේ කියල ගෙදරක ඉන්න පුලුවන්" කියල.
කෙල්ල කියනව "අනේ මගෙ ඇස් දෙකෙන් ඔයාව බලන්න පුලුවන්නම්, මම ඔයාව කසාද බදිනව." ඕක කොල්ලගෙ හිතේ වැදුනා.
මිනිහ තව තවත් ව්‍යාපාර දියුනු කරල එයා ගෙයක් අරගෙන අවුරුදු කීපයක් ම කිසි ප්‍රශ්නයක් නැතුව ඉන්න පුලුවන් තැනට කටයුතු කරා.
ඔහොම යනකොට මේ ගෑනු ලමයට ඇස් දෙකක් පරිත්‍යාග කරනවා, මෙයා මුලින්ම යන්නෙ එයාගෙ බොහෝම ආදරණීය කොල්ල ලගට.ගියාම දකිනව එයා අන්දයි,ඇස් පේන්නැති කෙනෙක් කියල.
"ඔයා කිව්ව මාව දැක්ක දවසට මාව බදිනවා කියල, ඒක නිසා....."
කියල ඉවර කරන්න හම්බ උන්නෑ, අර කෙල්ල ඉතා නින්දිත විදියට කොල්ලගෙ ඉල්ලිම ඉවතදැමුව නිකන් අකටයුත්තකට යෝජනා කරා වගේ.
නින්දිත අයුරින් බැනවැදිල යන්න හදද්දී අර අහිංසක කොල්ල අහනව
"මට කොලේකුයි පෑනකුයි දෙනවද ඔයාට දෙයක් ලියල දෙන්න"
"ආ මෙන්න"
අරයා සාමාන්‍ය ලස්සන හිනාවක් දාලා කොලේ දීලා එයා ටිකක් දුර පයින් ගිහින් එයාගෙ බෙන්ස් එකේ නැගල ගියා, ඔය ටික වෙනකන් අර ගෑනු ලමය දැක්කෙ නෑ මොකද අර කොලේ තිබුන එක දැකලා එයා අඩ අඩ හිටියෙ,
ලියල තිබ්බෙ නේද
"ඔයා මට ආදරෙ නැති උනාට කමක් නෑ, නමුත් මම ඔයාට හැම දාම ආදරෙයි, ඔයා ආදරෙන් මගේ ඇස් දෙක ප්‍රවේසමෙන් බලා ගන්න. මම ඒවා දුන්නෙ ඔයාට මාව පෙන්නන ඕන නිසා".